کتاب مدینه ای به غایت فاضله نقدی بر حکومت های دینی اثر سید محمد صادقی انتشارات زیارت

دنیا مسکنی است که باید در آن بود، مادر انسان است. دل بستن به آن و همه چیز را از آن دیدن، اشتباهی صرف است. ولی می توان آن را ستود و از آن به عنوان سکویی برای پرش به سوی ذات الهی استمداد جست. برخلاف دینداران که دین را در مقابل مستقیم دنیا می دانند و آن را چون سگی جزامی از خود دور می کنند. باید کمی عمیق تر نگاه کرد. به همه چیز می توان مثبت نگریست، حتی به آنچه دین در مقابل آن نگویم موضع گرفته است بلکه سخن رانده است. اگر معتقدانه نگاه کنیم می توانیم دنیا را حتی عاملی برای پیشرفت دین مداری بشر ببینیم. علی علیه السلام مذمت کننده دنیا را نهی کرده است، و جمله ایها الذام للدنیا… گوش فلک را کر کرده است، مگر علی علیه السلام دنیا را جایی نمی داند که پیامبران فرود آمده اند، معجزات به عرصه ظهور رسیدند و دین را جلا بخشیدند. پس دنیا می تواند مسکنی برای بزرگ منشی بشر باشد...